2013/01/04

Redukcja NCW na lata 2012 i 2013

USTAWA
z dnia 27 maja 2011 r.
o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz niektórych innych ustaw 
Art. 1.
W ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. Nr 169, poz. 1200, z 2008 r. Nr 157, poz. 976 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 4 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) olej napędowy zawierający do 7% objętościowo estrów metylowych kwasów tłuszczowych, o których mowa w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, stosowany w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym;”;
2) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu:
„Art. 9a. 1. Przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu paliw ciekłych na stacjach paliwowych są obowiązani do zamieszczenia na stacjach paliwowych czytelnych informacji dotyczących zawartości biokomponentów w paliwach ciekłych wprowadzanych do obrotu na tych stacjach.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, należy umieścić na stacji paliwowej w miejscu ogólnodostępnym, w sposób widoczny.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do stacji zakładowych.
4. Kontrolę wykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 2, przeprowadza Inspekcja Handlowa.”;
3) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu:
„Art. 31a. 1. Kto wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 9a, nie zamieszcza na stacji paliwowej czytelnych informacji dotyczących zawartości biokomponentów w paliwach ciekłych wprowadzanych do obrotu na tej stacji, podlega grzywnie.
2. Kto wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 9a, nie zamieszcza na stacji zakładowej czytelnych informacji dotyczących zawartości biokomponentów w paliwach ciekłych wprowadzanych do obrotu na tej stacji, podlega grzywnie.”.

Art. 2.
W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459) w art. 79 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. Nr 169, poz. 1200, z 2008 r. Nr 157, poz. 976 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97);”.

Art. 3.
W ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 11 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) olej napędowy zawierający powyżej 7% objętościowo biokomponentów,”;
2) w art. 11 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) surowce rolnicze pozyskiwane z gospodarstwa rolnego położonego na obszarze co najmniej jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym na podstawie umowy kontraktacji zawartej między producentem rolnym prowadzącym to gospodarstwo a wytwórcą lub pośrednikiem lub”;
3) w art. 23:
a) w ust. 2 uchyla się pkt 2,
b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
„4. W przypadku podmiotów realizujących Narodowy Cel Wskaźnikowy, które udokumentowały wykorzystanie w danym roku nie mniej niż 70% biokomponentów wytworzonych przez wytwórców, prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania biokomponentów, z:
1) surowców rolniczych pozyskiwanych z gospodarstwa rolnego położonego na obszarze co najmniej jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym na podstawie umowy kontraktacji zawartej między producentem rolnym prowadzącym to gospodarstwo a wytwórcą lub pośrednikiem, lub
2) biomasy pozyskiwanej na podstawie umowy dostawy zawartej między pośrednikiem a wytwórcą, lub
3) surowców rolniczych pozyskiwanych z produkcji własnej wytwórców,
 – minimalny udział, o którym mowa w ust. 1, jest równy iloczynowi współczynnika redukcyjnego i Narodowego Celu Wskaźnikowego. W pozostałych przypadkach minimalny udział, o którym mowa w ust. 1, jest równy Narodowemu Celowi Wskaźnikowemu.
5. Rada Ministrów co dwa lata do dnia 15 czerwca, określa w drodze rozporządzenia, wysokość współczynników redukcyjnych, o których mowa w ust. 4, na kolejne dwa lata, biorąc pod uwagę warunki zaopatrzenia w biokomponenty i relacje cenowe na rynku biokomponentów i paliw ciekłych.”;
4) w art. 30 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Wzory sprawozdań, o których mowa w ust. 1 i 2, opracowuje i udostępnia Prezes Urzędu Regulacji Energetyki.”;
5) po art. 30 dodaje się art. 30a i art. 30b w brzmieniu:
„Art. 30a. 1. Podmioty, które sprzedały lub zbyły w innej formie biokomponenty, są obowiązane do przekazania nabywcy tych biokomponentów informacji pisemnych wskazujących rodzaje i ilości surowców rolniczych i biomasy, z których zostały wytworzone te biokomponenty, w podziale na biokomponenty wytworzone z:
1) surowców rolniczych pozyskanych z gospodarstwa rolnego położonego na obszarze co najmniej jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym na podstawie umowy kontraktacji zawartej między producentem rolnym prowadzącym to gospodarstwo a wytwórcą lub pośrednikiem;
2) biomasy pozyskanej na podstawie umowy dostawy zawartej między pośrednikiem a wytwórcą;
3) surowców rolniczych pozyskanych z produkcji własnej wytwórców;
4) surowców rolniczych lub biomasy pozyskanych w inny sposób niż określony w pkt 1–3.
2. Wytwórcy są obowiązani do przekazania Prezesowi Agencji Rynku Rolnego informacji pisemnych, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do biokomponentów wytworzonych przez tych wytwórców, a następnie sprzedanych lub zbytych w innej formie.
3. Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, są przekazywane nie później niż do końca miesiąca następującego po kwartale, w którym nastąpiła sprzedaż lub zbycie w innej formie tych biokomponentów.
4. Wzór informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, opracowuje i udostępnia Prezes Agencji Rynku Rolnego.
 Art. 30b. 
1. Podmioty realizujące Narodowy Cel Wskaźnikowy są obowiązane do przekazywania, w terminie 90 dni po zakończeniu roku kalendarzowego, Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, sprawozdań rocznych sporządzonych na podstawie faktur VAT, informacji, o których mowa w art. 30a ust. 1, lub innych dokumentów, zawierających informacje dotyczące:
1) sprzedanych, zbytych w innej formie lub zużytych przez nie na potrzeby własne paliw ciekłych, z określeniem zawartości biokomponentów w tych paliwach;
2) sprzedanych, zbytych w innej formie lub zużytych przez nie na potrzeby własne biopaliw ciekłych, z określeniem zawartości biokomponentów w tych biopaliwach;
3) sprzedanych, zbytych w innej formie lub zużytych przez nie na potrzeby własne innych paliw odnawialnych, z określeniem zawartości biokomponentów w tych paliwach;
4) rodzajów biokomponentów wykorzystanych w paliwach ciekłych, biopaliwach ciekłych i innych paliwach odnawialnych, o których mowa w pkt 1–3, ze wskazaniem pochodzenia tych biokomponentów według podziału określonego w art. 30a ust. 1.
2. Wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, opracowuje i udostępnia Prezes Urzędu Regulacji Energetyki.”;
6) w art. 33:
a) w ust. 1:
– po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
„3a) nie przekazał w terminie informacji pisemnej, o której mowa w art. 30a ust. 2, lub podał w tej informacji pisemnej nieprawdziwe dane;”,
– po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
„8a) nie złożył w terminie sprawozdania rocznego, o którym mowa w art. 30b ust. 1, lub podał w tym sprawozdaniu nieprawdziwe dane;”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2, 3a, 6–8a kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, wynosi 5 000 zł.”,
c) w ust. 9:
– pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) w zakresie pkt 1–3a i 9 – Prezes Agencji Rynku Rolnego,”,
– pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) w zakresie pkt 5, 8 i 8a – Prezes Urzędu Regulacji Energetyki.”.

Art. 4.
Współczynnik redukcyjny, o którym mowa w art. 23 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, na lata 2012 i 2013 wynosi 0,85.

Art. 5.
1. Prezes Agencji Rynku Rolnego opracuje i udostępni pierwszy wzór informacji,
o którym mowa w art. 30a ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 3, w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki opracuje i udostępni pierwszy wzór sprawozdania, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 3, w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 6.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 3 pkt 3–6, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.

2012/12/14

Komunikat BLE w sprawie systemów ISCC DE/UE oraz REDcert DE/UE

Od 11 grudnia są Państwo zobowiązani do przestrzegania zasad, zgodnie z którymi:

- Do poziomu konwersji włącznie niedopuszczalne jest przetwarzanie lub sprzedaż towaru objętego certyfikacją DE na rzecz przedsiębiorstw i dostawców objętych wyłącznie certyfikacją UE jako towaru zrównoważonego w ramach certyfikacji UE. (Dla przykładu jednostce łącznikowej, która jest objęta wyłącznie certyfikacją UE, nie wolno wprowadzać do Nabisy towaru objętego certyfikacją DE w myśl § 2 ust. 3 nr 2 lub 3 rozporządzenia Biokraft-NachV jako towaru zrównoważonego, ponieważ stosownie do wytycznych Komisji z takim towarem należy postępować jak z towarem niezrównoważonym. Jednakże taka jednostka poprzez swój dostęp w ramach certyfikacji UE mogłaby wprowadzić towar objęty certyfikacją DE wyłącznie jako towar zrównoważony w oparciu o wytyczne dobrowolnego systemu i tym samym naruszyć zalecenia Komisji, lub też wprowadzić do Nabisy towar, który w przedsiębiorstwie objętym certyfikacją UE jest przetwarzany jako towar niezrównoważony.)

- Tak samo niedopuszczalne jest przetwarzanie lub sprzedaż towaru objętego certyfikacją DE na rzecz tych zakładów i dostawców objętych wyłącznie certyfikacją UE, którzy w łańcuchu tworzenia wartości znajdują się przed poziomem konwersji, jeżeli z takim towarem postępowanoby tak jak z towarem zrównoważonym zgodnie z certyfikacją UE.

- Powyższe nie dotyczy jedynie dostawców zlokalizowanych po poziomie konwersji ze względu na zastosowanie państwowej bazy danych systemu zrównoważonej biomasy (Nabisy), chyba że jednoznaczne wytyczne Komisji stanowią inaczej, oraz

- W konsekwencji tego jednostkom łącznikowym objętym certyfikacją DE w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia BiokraftNachV lub BioSt-NachV oraz przedsiębiorstwom i dostawcom, którzy przynależą do uznawanych krajowych systemów certyfikacji, nie wolno przyjmować od zakładów objętych wyłącznie certyfikacją UE towaru zrównoważonego objętego certyfikacją krajową lub towaru objętego certyfikacją DE. Dzieje się tak dlatego, że zaakceptowane przez Komisję dowolne systemy lub sama Komisja nie są w stanie zapewnić kontroli lub nadzoru nad zrównoważonym towarem objętym certyfikacją DE w w momencie, kiedy ten znajduje się w zakładach oraz u dostawców objętych wyłącznie certyfikacją UE. Dlatego też przedsiębiorstwo objęte certyfikacją DE przyjmując taki towar krajowy od przedsiębiorstwa objętego wyłącznie certyfikacją UE postępuje z nim jak z towarem niezrównoważonym.

2012/12/12

Projekt BIOGRACE - zamknięty

Projekt BIOGRACE zostanie zamknięty w końcu marca 2013 r. 

Jago zadaniem było usystematyzowanie oraz ujednolicenie metodyk wyliczania emisji gazów cieplarnianych (GHG).

www.biograce.net

Zmian w systemach certyfikacji ISCC i REDcert ciąg dalszy.

A) Obrót towarami z certyfikacją DE wewnątrz systemów UE
Federalny Instytut Rolnictwa i Wyżywienia (BLE) pismem z dnia 15 listopada 2012 roku przekazał zatwierdzonym przez siebie systemom certyfikacji następujące zasady i tym samym potwierdził dotychczasową praktykę stosowaną w systemie REDcert:
−     Do poziomu konwersji włącznie (= czyli nabywca pierwotny, dostawca, sprzedawca zlokalizowany przed ostatnią jednostką łącznikową i wszystkie zakłady konwersji) nie dopuszcza się przetwarzania lub sprzedaży biomasy objętej certyfikacją DE na rzecz przedsiębiorstw objętych wyłącznie certyfikacją UE.
−     Również nie dopuszcza się przetwarzania lub sprzedaży towarów objętych sprzedażą lub certyfikacją DE na rzecz tych zakładów i dostawców objętych wyłącznie certyfikacją UE, którzy w łańcuchu tworzenia wartości znajdują się przed poziomem konwersji, jeżeli towary te byłyby określane jako zrównoważone w myśl systemów UE. Takiego towaru nie należy traktować jak towarów zrównoważonych.
−     Niniejsze zasady nie dotyczą dostawców zlokalizowanych po poziomie konwersji, ponieważ w takim przypadku zastosowanie znajduje Nabisy.

Co to konkretnie znaczy?
  1. Przedsiębiorstwa objęte wyłącznie certyfikacją UE zmuszone są traktować towary z certyfikacją DE jako niezrównoważone.
  2. Przedsiębiorstwa aż po ostatnią jednostkę łącznikową włącznie, objęte wyłącznie certyfikacją DE:
a) mogą przyjmować biomasę od przedsiębiorstw objętych wyłącznie certyfikacją UE traktując ją jako biomasę bez certyfikacji DE, lub
b) mogą przekazywać biomasę do przedsiębiorstw objętych wyłącznie certyfikacją UE traktując ją jako biomasę bez certyfikacji DE.
W obu przypadkach biomasę należy traktować tak jak produkt niezrównoważony!
Jednakże było i nadal jest możliwe sprzedawanie lub przyjmowanie biomasy z certyfikacją UE a następnie jej dalsze przekazywanie jako towaru z certyfikacją DE.
  1. Te ścisłe wytyczne nie obowiązują dostawców zlokalizowanych po ostatniej jednostce łącznikowej, ponieważ umieszczenie w Nabisy poświadczeń zrównoważonego rozwoju daje możliwość potwierdzenia tożsamości biopaliwa w sposób nie budzący żadnych wątpliwości.
Federalny Instytut Rolnictwa i Wyżywienia uzasadnia konieczność stosowania powyższych zasad „brakiem gwarancji, ze w zakładach i u dostawców objętych wyłącznie certyfikacją UE systemy UE prowadzą nadzór i kontrolę nad towarami DE tak jak nad towarami zrównoważonymi.“
Powyższe wytyczne Federalnego Instytutu Rolnictwa i Wyżywienia stanowią potwierdzenie dla dotychczasowych wypowiedzi i opinii REDcert: Sprzedaż/przetwarzanie towarów DE zawsze wymaga posiadania ważnego certyfikatu DE.

W związku z powyższym tym wszystkim uczestnikom obu systemów REDcert-DE i REDcert-UE, którzy (muszą realizować) realizują dostawy z REDcert-DE do REDcert-UE lub do innego systemu, zaleca się przynajmniej okresową „podwójną certyfikację“ (patrz biuletyn Redcert 9/2012 i 11/2012). Dla większości przedsiębiorstw decydujące jest to, jakiego systemu dla przyszłych dostaw oczekuje od nich „najbliższe ogniwo łańcucha zrównoważonego rozwoju“ = odbiorca towaru = hurtownik / olejarnia.

B) Obliczanie zawartości energii w biometanie
Obliczając zawartość energii w biogazie, której podania wymaga się w poświadczeniach zrównoważonego rozwoju, dotychczas Federalny Instytut Rolnictwa i Wyżywienia dla jednostki „MJ/I“ stosował niewłaściwy czynnik. Z inicjatywy REDcert doszło w międzyczasie do skorygowania odpowiednich wartości. Na stronie internetowej REDcert umieszczono aktualne ważne wartości, które są dostępne dla uczestników systemu REDcert na stronie http://www.redcert.eu w zakładce Documents/Codes-BM-Arten_THG-Dichte-Stand_2012.pdf, po uprzednim zalogowaniu się przy użyciu nazwy użytkownika i hasła.
Dotychczasowe poświadczenia zrównoważonego rozwoju zawierające nieprawidłowo obliczoną zawartość energii w biogazie będą przez Federalny Instytut Rolnictwa i Wyżywienia akceptowane.

C) Zmiana federalnego rozporządzenia  o ochronie przed imisjami BImSchV
Niebawem w Monitorze Federalnym opublikowane zostanie 36 rozporządzenie dotyczące realizacji rozporządzenia o ochronie przed imisjami, które wchodzi w życie z dniem 01 stycznia 2013 roku. W rozporządzeniu postanowiono, że
  1. przedsiębiorstwa przetwarzające biomasę na biopaliwo i chcące dokonać podwójnego zaliczenia tego paliwa w celu wypełnienia obowiązkowej kwoty biopaliw, koniecznie muszą przystąpić do jednego z zatwierdzonych przez Federalny Instytut Rolnictwa i Wyżywienia systemów certyfikacji REDcert-DE. Instytut ten nie będzie akceptował certyfikacji opartej na systemie zatwierdzonym przez Komisję Unii Europejskiej;
  2. samo prowadzenie bilansu masy dla biomasy / biopaliw nie wystarczy, konieczna jest możliwość identyfikacji ich tożsamości, co oznacza, że aż do ostatniej jednostki łącznikowej nie może dojść do fizycznego zmieszania tej biomasy / tego biopaliwa z inną biomasą;
  3. jednostki przekazujące odpady i pozostałości w myśl 36 rozporządzenia o ochronie przed imisjami zobligowane są do wystawienia oświadczenia własnego i przekazania go do punktów odbioru. Wzór oświadczenia własnego można pobrać ze strony internetowej REDcert:
http://www.redcert.org/images/ble-muster%20selbsterklrung%20abfall%20u.%20reststoffe_april_2012.pdf
Punkty odbioru zostaną zaklasyfikowane do nabywców pierwotnych w myśl rozporządzenia Biokraft-NachV i będąc „jednostką łącznikową“ tym samym podlegają certyfikacji. Federalny Instytut Rolnictwa i Wyżywienia nie udzielił jeszcze odpowiedzi na pytanie dotyczące zakresu kontroli jednostek przekazujących odpady – analogicznie tak jak w przypadku kontroli rolników.
4.  Obowiązek przystapienia do systemu certyfikacji zatwierdzonego przez Federalny Instytut Rolnictwa i Wyżywienia w sytuacji, gdy podmiot w Niemczech zajmuje się przekazywaniem, zbiórką i przetwarzaniem biomasy w biopaliwo podlegające podwójnemu zaliczeniu w celu wypełnienia obowiązkowej kwoty biopaliw, dotyczy również przedsiębiorstw z siedzibą za granicą. Oznacza to, że również punkty odbioru skupujące za granicą odpady i pozostałości w celu podwójnego zaliczenia zobowiązane są do przedkładania oświadczeń własnych wystawionych przez jednostki realizujące dostawy.
D) Wnioski o aplikację internetową zrównoważonej biomasy w systemie Nabisy
Formularze wniosków, które w pewnym stopniu zostały zmodyfikowane przez Federalny Instytut Rolnictwa i Wyżywienia, zostały zaktualizowane na stronie internetowej www.redcert.org – Dokumenty – Materiał:  
  1. wniosek o dostęp do aplikacji internetowej Nabisy
  2. wniosek o zmianę dostępu do aplikacji internetowej Nabisy
  3. wniosek o dostęp do nabisy w celu wprowadzenia danych – patrz biuletyn REDcert 12/2012.

2012/11/07

Kary dla Polski za brak wdrożenia dyrektyw OZE i RED

Komisja Europejska pozwała Polskę przed Trybunał Sprawiedliwości UE za niewdrożenie w terminie dyrektywy energetycznej.

Kara przekracza obecnie 51 mln euro. 

Jeszcze dłużej Polska zwleka z pełną implementacją dyrektywy w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE), która dla rynku OZE i biopaliw jest podstawą do uzyskania wsparcia ze strony państwa.

W związku z brakiem wdrożenia tych przepisów do prawodawstwa polskiego zlikwidowano dopłaty do biopaliw i biokomponentów w maju 2011 r.

więcej informacji (źródło): wnp.pl - http://www.wnp.pl/wiadomosci/182856.html

2012/10/02

Dyrektywy EU


Lp.
Tytuł aktu
Ogłoszono
w Dzienniku Ustaw
1.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylająca dyrektywę 2003/54/WE
2.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 2003/55/WE
3.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE
4.
Dyrektywa 2005/89/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. dotycząca działań na rzecz zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej i inwestycji infrastrukturalnych
5.
Dyrektywa Rady 2004/74/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniającą dyrektywę 2003/96/WE w zakresie możliwości stosowania przez określone Państwa Członkowskie czasowych zwolnień lub obniżek poziomu opodatkowania na produkty energetyczne i energię elektryczną
6.
Dyrektywa Rady 2004/67/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. dotycząca środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego (Tekst mający znaczenie dla EOG)
7.
Dyrektywa 2004/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie wspierania kogeneracji w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe na rynku wewnętrznym energii oraz zmieniająca dyrektywę 92/42/EWG
8.
Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Tekst mający znaczenie dla EOG)
9.
Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego I Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Tekst mający znaczenie dla EOG)
10.
Dyrektywa Rady 2003/92/WE z dnia 7 października 2003 r. zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG w odniesieniu do zasad dotyczących miejsca dostawy gazu i energii elektrycznej
11.
Dyrektywa 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 98/30/WE
12.
Dyrektywa 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylająca dyrektywę 96/92/WE
13.
Dyrektywa 2001/81/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2001 r. w sprawie krajowych poziomów emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza
14.
Dyrektywa 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2001 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania
15.
Dyrektywa 2001/77/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie wspierania produkcji na rynku wewnętrznym energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych
16.
Dyrektywa Rady 98/93/WE z dnia 14 grudnia 1998 r. zmieniająca dyrektywę 68/414/EWG nakładającą na Państwa Członkowskie EWG obowiązek utrzymywania minimalnych zapasów surowej ropy naftowej i/lub produktów ropopochodnych
17.
Dyrektywa Rady 93/76/EWG z dnia 13 września 1993 r. w celu ograniczenia emisji ditlenku węgla poprzez poprawienie efektywności energetycznej (SAVE)

2012/10/01

Rozporządzenia EU


Lp.
Tytuł aktu
Ogłoszono
w Dzienniku Ustaw
1.
Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 617/2010 z dnia 24 czerwca 2010 r. w sprawie zgłaszania Komisji projektów inwestycyjnych dotyczących infrastruktury energetycznej w Unii Europejskiej oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 736/96
2.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylające rozporządzenie (WE) Nr 1775/2005
3.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE) Nr 1228/2003
4.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki
5.
Decyzja nr 1364/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. ustanawiająca wytyczne dla transeuropejskich sieci energetycznych oraz uchylająca decyzję 96/391/WE i decyzję nr 1229/2003/WE
6.
Rozporządzenie (WE) nr 1775/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 września 2005 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego
7.
Rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej (Tekst mający znaczenie dla EOG)
8.
Decyzja 1229/2003/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. ustanawiająca zbiór wytycznych dla transeuropejskich sieci energetycznych oraz uchylająca decyzję nr 1254/96/WE
9.
Decyzja Rady z dnia 28 marca 1996 r. ustanawiająca zbiór środków mających na celu stworzenie bardziej korzystnych warunków dla rozwoju sieci transeuropejskich w sektorze energetycznym