Projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii

20 grudnia 2011 r. Ministerstwo Gospodarki zaprezentowało projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii

Wspieranie biopaliw na rzecz zrównoważonej energii i środowiska

Instytutu Technologii w Karlsruhe (KIT) w Niemczech zespół BIOBOOST zajmie się przekształcaniem biomasy odpadowej w nośniki energii do produkcji biopaliw i chemikaliów, nadających się do silników oraz do wytwarzania ciepła i energii elektrycznej.

link: odpady roślinne (źródło: CORDIS)

Krajowy Plan Działalnia w zakresie OZE

KRAJOWY PLAN DZIAŁANIA W ZAKRESIE ENERGII ZE ŹRÓDEŁ ODNAWIALNYCH 2011

link: kliknij.

Polityka Klimatyczna Polski 2011

Polityka Klimatyczna Polski zyskała Oceniona F (skala A-G)  za okres 2010-2011

Pakiet polityki jest stabilny w porównaniu do zeszłego roku. Polska jest w trakcie wdrażania polityki wspólnotowej pakietu klimatyczno, zaproponowała plany działania na rzecz odnawialnych źródeł energii oraz węgla.  

Efektywność energetyczna w budynkach jest wspierane przez fundusze uzyskane ze sprzedaży uprawnień do emisji i przez nowy system białych certyfikatów. Zwolnienie podatkowe dla biopaliw niedawno wygasło. Polska planuje również budowę elektrowni jądrowej oraz wykorzystanie gazu z łupków. Limit emisji dla elektrowni nie jest ściśle realizowany, jednak Polska zamierza skorzystać z opcji przejściowego bezpłatnego przydziału uprawnień do emisji dla elektrowni, zmierzając tym samym do zakończenia modernizacji sektora energetycznego.

link: http://www.climatepolicytracker.eu/sites/all/files/Poland2011_0.pdf

(źródło: Climate Policy Tracker)

New consortium seeks to simplify biofuel certification standards

Boeing and a Swiss group on Mar. 22 launched the Sustainable Biomass Consortium, a research initiative seeking to help develop and simplify biofuel certification standards. The Swiss group, Ecole Polytechnique Federale de Lausanne (EPFL) recently created the Roundtable on Sustainable Biofuels.

The consortium plans to use the roundtable’s sustainability standard to set regional benchmarks based on aviation biofuel projects. Various airlines already have tested biofuels. The consortium plans to work with groups implementing voluntary standards or regulatory requirements for biomass used in jet fuel.

Research projects will commence in April, and the anticipated work during the next 2 years will include projects in China, Africa, the European Union, Latin America, North America, and the Asia-Pacific region.

Billy Glover, vice-president of environmental and aviation policy for Boeing Commercial Airplanes, said the aviation industry needs sustainable biofuel development.

“This consortium will help ensure we have a transparent way to collaborate among certification processes that guide us towards a more sustainable future,” Glover said.

Sustainable biofuel development is a key element of the aviation industry’s strategy to lower its carbon emissions, he added. Meanwhile, unrest in the Middle East has driven up jet fuel prices, emphasizing the importance of alternate fuel sources.

Calculate Your Carbon Footprint

Dowiedz się, jak gospodarstwo domowe przyczynia się do emisji gazów cieplarnianych i zobacz jak na kilka sposobów można zwiększyć emisję dwutlenku węgla

///link: http://www.deq.state.or.us/

Susza obniżyła zbiory rzepaku w Niemczech

Susza obniży zbiory rzepaku w Niemczech, które to wytwarzają około jednej czwartej rzepaku w Unii Europejskiej, i prawdopodobnie zmusi producentów biopaliw do obniżenia zdolności produkcji.

Około 75% nasion rzepaku jest stosowane przez zakłądy produkcjące biodiesiel i jest to największy odsetek firm w Unii Europejskiej.

"Producenci biodiesla muszą starać się znaleźć alternatywne źródła surowca lub mogą znacząco zredukować zdolności produkcji," powiedział Claus Keller - analityków giełdowy FOLicht.

Susza, która trwała przez kilka tygodni spowodowała ogromne straty w uprawach rzepaku, zbiory mogą być o 22% mniejsze i mogą spaść o 1,3 mln ton w 2011 do 4,4 mln ton.

"Myślę, że słabe zbiory rzepaku mogą powodować problemy dla producentów biodiesla", powiedział Keller.Z 4,4 mln ton rzepaku można wyprodukować około 1,7 mln ton oleju.

"Niemiecki przemysł produkcji biodiesla wymaga co najmniej 2 mln ton oleju rzepakowego w 2011 r.," powiedział Keller.


"Certyfikacja bardzo utrudni produkcję w Niemczech", mówi Thomas Mielke, szef działu roślin oleistych. "To będzie prawdziwy ból głowy, zwłaszcza dla przemysłu biopaliwowego.

"Przewidywany jest zwiększony import "Z pewnością musi być zwiększony import olejów roślinnych i biopaliw" powiedział Mielke.Mielke spodziewa się wzrostu importu rzepaku do UE z Ukrainy, Rosji i Kazachstanu. ( rzepak można również kupić w Australii i Kanadzie).

Nie będzie również pewne popyt na olej sojowy od producentów z Ameryki Południowej takich jak Argentyna i oleju palmowego z Malezji oraz Argentyny.

Niemieckie firmy wykorzystujące olej rzepakowy prawdopodobne będą chciały kupić jak najwięcej surowca w innych krajach UE, co będzie wiązało się z zaostrzenie przepisów.Euronext futures odnotował wzrost cen rzepaku o 5% w ostatnim tygodniu.Innym problemem jest to, że Niemcy mają nałożone przepisami dyrektywy 2009/28 wymagania że surowce, które służą do produkcji biopaliw muszą spełniać kryteria zrównoważonego rozwoju.

iLUC - Indirect Land Use Change

Pośredni wpływ zmiany użytkowania gruntów na cele produkcji biopaliw , znany również jako ILUC , odnosi się do niezamierzonych konsekwencji zwiększonego uwolnienia emisji gazów cieplarnianych (GHG) z powodu zmiany sposobu użytkowania gruntów na świecie.

Zmiany te wywołane przez rozszerzenie obszarów upraw roślina do produkcji etanolu lub biodiesela w związku ze zwiększonym popytem na biopaliwa. Ponieważ naturalne obszary, takie jak lasy i łąki pochłaniają CO2 a w związku z ich likwidacją przekłada się na wzrost netto emisji gazów cieplarnianych.

http://www.certyfikacja-biopaliw.pl/

Zrównoważony rozwój niomasy i biopaliw

Zrównoważony rozwój biopaliw które używane są na całym świecie, są nimi bioetanol oraz biodiesel. Biopaliwo oparte na etanolu jest oczywiście alkoholem , który otrzymywany jest  z trzciny cukrowej, buraków cukrowych, pszenicy, kukurydzy, słomy, a nawet drewna. Jak? Wystarczy proces fermentacji alkoholowej w którym to cukry zamieniane są na nic innego jak na alkohol ( oczywiście z udziałem drożdży oraz mikroorganizmów). Może być również produkowany z węglowodanów. Tak otrzymany etanol poddawany jest destylacji aby pozbyć się nadmiernej ilości wody. Nasze paliwo nie może zawierać zbyt dużej ilości wody ( czyli mniej niż dwie dziesiąte procenta). Etanol jako paliwo ma wyższą liczbę oktanową jest mniej wybuchowy u znacznie mniej toksyczny, a co za tym idzie spalanie jest czystsze. W czym więc leży problem? Spalanie etanolu prowadzi do wydzielania się formaldehydu oraz aldehydu octowego. Jednak problem może rozwiązać odpowiedni katalizator redukujący powstające gazy. W dzisiejszych silnikach bioetanol to jedynie pięć procent naszej benzyny.                        

Z kolei biodiesel jest w stu procentach naturalnym paliwem, który pochodzi z wcześniej wspomnianych źródeł odnawialnych. Czym więc jest biodiesel? Niczym innym jak olejem otrzymywanym z soi, rzepaku lub odpadów organicznych. Produkty te poddane są tak zwanej reakcji trans estryfikacji katalitycznej w obecności wodorotlenku potasu, który jest tu katalizatorem. Biodiesel składa się z łańcuchów węglowodorowych, które nie zawierają siarki i innych dodatkowych substancji. Paliwo to jest równie czyste i wydajne podczas procesu spalania.                                                     

Oba biopaliwa cały czas poddawane są różnorodnym procesom i badaniom, dzięki czemu powstają coraz to nowsze i wydajniejsze mieszanki zwykłego paliwa z którego korzystamy na co dzień. Zrównoważony rozwój polega ciągłym rozwoju paliw jakimi są właśnie bioetanol oraz biodiesel. Dlaczego? Wykorzystanie jedynie jednego surowca do tworzenia biopaliw po krótkim czasie prowadziłoby do wyczyszczenia danego surowca. Zrównoważony rozwój pozwala nam pozwalać coraz to nowsze metody na uzyskanie biopaliw, które eliminują takowe zagrożenie.

Odnawialne źródła energii to coraz częściej poruszany temat jeśli chodzi i paliwa. W 1990 roku na rynku światowym po raz pierwszy pojawił się silnik, którego projektantem był dr. Rudolf Diesel. Zaprojektowany przez niego silnik w stu procentach wykorzystywał olej arachidowy jako paliwo. Kilka lat później H. Ford stworzył silnik jeżdżący jedynie na etanolu. Jednak nie było to idealne rozwiązania i nie przetrwały do dziś. W latach czterdziestych zrezygnowano z etanolu jako paliwa – jego ceny na nieszczęście koncernów były zbyt niskie. Druga wojna światowa była okresem eliminacyjnym dla biopaliw. Jednak w latach siedemdziesiątych znów wrócono do koncepcji etanolu- do tej pory Brazylia jest jego największym producentem.

Problemu z dobrowolnymi systeami

FEDIOL oraz COCERAL zwracają uwagę, że powstały probelmy z wzajemną uznawalnością systemów certyfikacji.

Brak wzajemnego uznawania systemów ze względu na różnorodność istniejących programów i różnice pomiędzy nimi stwarza wysokie ryzyko utrudnień w handlu w całym łańcuchu dostaw biopaliw. Dlatego też istotnie ważne jest, by każdy uznany na poziomie europejskim system był automatycznie przyjęty we wszystkich państwach członkowskich. Wszelkie opóźnienia w tym zakresie mogą powodować poważne zakłócenia doprowadzające do przerw w obrocie handlowym.

•  Okres rozliczenia bilansu masy.

Trzy miesięczny okres realizacji bilansu masy jest problematyczny dla rynku ze względu na specyfikę corocznych zbiorów surowców. Umożliwienie prowadzenia bilansu masy w ciągu 12 miesięcy wprowadza efektywniejsze zarządzanie zrównoważonym łańcuchem dostaw bez nadmiernych obciążeń administracyjnych. Dlatego też FEDIOL i COCERAL zwróciły się do KE z prośbą o dalsze działania w celu wypracowania jednolitego i sprawnego okres bilansu masy dla wszystkich systemów.

Zmiany w podejściu do Zrównoważonego Rozwoju Biopaliw

W świetle ostatnich wydarzeń należy zwrócić uwagę na następujące dane odnośnie multi-site certyfikacji:
 
* Multi-site certyfikacji w ramach RED jest możliwe tylko w przypadku indywidualnej kalkulacji bilansu masy jest wykonywane na indywidualne miejscu, które jest częścią certyfikacji w wielu miejscach (proszę zobaczyć w załączonej prezentacji).
* Jeden rachunek ogólny bilans masy dla wszystkich witryn nie spełnia wymogów RED. (patrz również dołączony Komunikat Komisji Europejskiej, str. 5). 
* Brak zgodności z tymi wymaganiami, może spowodować cofnięcie certyfikatu. Jeśli w wielu miejscach bilansu masy świadomie przyjęte przez jednostkę certyfikującą może to spowodować wycofanie uznania / akredytacji jednostki certyfikującej.

Informacje o systemach certyfikacji

Informacje z platformy

http://feeds.feedburner.com/biofuels-platform_all
http://biocert.or.id/ 

Zielone światło dla pierwszych unijnych programów zrównoważonego rozwoju biopaliw

Bruksela, 19 lipca 2011 r. - Biopaliwa mogą być przyjazną dla środowiska alternatywą dla paliw kopalnych. Musimy jednak dopilnować, by plantacje palm olejowych lub trzciny cukrowej nie powstawały w miejscu lasów tropikalnych i bogatych w węgiel torfowisk. Musimy też zagwarantować, że stosowane w UE biopaliwa pozwolą w wymierny sposób ograniczać emisje gazów cieplarnianych w porównaniu do paliw kopalnych. W tym celu zrównoważony charakter biopaliw powinien być kontrolowany albo przez państwa członkowskie, albo na podstawie dobrowolnych systemów zatwierdzonych przez Komisję Europejską. Do dziś Komisja zatwierdziła siedem nieobowiązkowych programów tego rodzaju: ISCC, Bonsucro EU, RTRS EU RED, RSB EU RED, 2BSvs, RSBA i Greenergy. Na tej podstawie w 27 państwach członkowskich stosuje się je bezpośrednio.

Günther Oettinger, komisarz ds. energii, mówi: „Musimy dopilnować, aby cały łańcuch produkcji i dostaw biopaliw był zrównoważony. Dlatego właśnie ustanowiliśmy najwyższe na świecie wymagania w dziedzinie zrównoważonego rozwoju. Systemy zatwierdzane obecnie na poziomie UE są dobrym przykładem przejrzystych i rzetelnych metod gwarantowania, że normy te są przestrzegane.”

Biopaliwa stosowane w UE, niezależnie od tego czy są produkowane na potrzeby lokalne czy też importowane, muszą być zgodne z tymi normami aby otrzymać dofinansowanie ze strony państwa lub zostać wliczone do obowiązkowych celów krajowych w zakresie wykorzystania energii odnawialnej. Kryteria te mają na celu zapobieganie przekształcaniu się obszarów o dużej różnorodności biologicznej oraz obszarów zasobnych w węgiel w obszary produkcji surowców służących do produkcji biopaliw. W praktyce oznacza to, że biopaliw wyprodukowanych z upraw prowadzonych na terenach, które wcześniej zajmował unikalny ekosystem lasu tropikalnego lub naturalnych użytków zielonych, nie można uznać za zrównoważone. Ponadto emisje gazów cieplarnianych całego łańcucha produkcji muszą być o co najmniej 35 proc. niższe w porównaniu do paliw kopalnych. Próg ten z czasem będzie podwyższany.

Kontekst

UE postawiła sobie za cel osiągnięcie do 2020 r. co najmniej 10 proc. udziału energii odnawialnej w transporcie. W przypadkach, gdy do osiągnięcia tego celu wykorzystuje się biopaliwa, muszą one spełniać wymogi w zakresie zrównoważonego rozwoju. Oznacza to, że surowce do produkcji biopaliw nie mogą pochodzić z obszarów cennych pod względem różnorodności biologicznej, takich jak obszary chronione, ani z obszarów, które wiążą duże ilości węgla, takich jak lasy lub torfowiska.

Przedsiębiorstwa mogą wybierać, czy wykażą zgodność z tymi wymogami w zakresie zrównoważonego rozwoju na podstawie systemów krajowych, czy przyłączając się do dobrowolnego programu zatwierdzonego przez Komisję.

Jeżeli Komisja, po dokładnym sprawdzeniu danego programu pod względem wymogów w zakresie zrównoważonego rozwoju, uzna, że w zadowalającym stopniu spełnia on wymogi dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii1, wówczas zatwierdza go na pięć lat. Program taki polega na kontrolowaniu gdzie i w jaki sposób produkuje się biopaliwa. Jeżeli dany produkt spełnia wymogi dobrowolnego programu wystawia się świadectwo jego zgodności.

Po dokonaniu szczegółowej oceny i wprowadzeniu różnych ulepszeń Komisja zatwierdziła następujące programy:

ISCC (niemiecki program finansowany przez państwo obejmujący wszystkie rodzaje biopaliw);

Bonsucro EU (wspólna inicjatywa na rzecz biopaliw z trzciny cukrowej, adresowana do Brazylii);

RTRS EU RED (wspólna inicjatywa na rzecz biopaliw z soi, adresowana do Argentyny i Brazylii);

RSB EU RED (wspólna inicjatywa obejmująca wszystkie rodzaje biopaliw);

2BSvs (program francuskiego przemysłu obejmujący wszystkie rodzaje biopaliw);

RSBA (program holdingu Abengoa obejmujący jego łańcuch dostaw);

Greenergy (program firmy Greenergy dotyczący brazylijskiego etanolu z trzciny cukrowej).

Komisja prowadzi rozmowy z autorami innych dobrowolnych programów na temat ich poprawy i doprowadzenia do spełnienia przez biopaliwa wymogów w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Dalsze informacje

Zatwierdzone programy oraz sprawozdania oceniające będą publikowane na internetowej platformie na rzecz przejrzystości:

http://ec.europa.eu/energy/renewables/biofuels/sustainability_schemes_en.htm

Więcej szczegółów na temat zatwierdzonych do chwili obecnej programów można znaleźć w MEMO/11/522.

Czy jest wystarczająco dużo biomasy potrzebnej do wytwarzania OZE?

Biomasa znacząco przyczyni się do dostaw energii w przyszłości. Możliwe jest, że biomasa może zaspokoić popyt na ciepło, paliwa transportowe energii elektrycznej do 17,4% w roku 2030.

Drewno, rośliny energetyczne, słoma oraz biogaz są potencjalnie w stanie wyprodukować znaczną część energii spełniającej kryteria zrównoważonego rozwoju.

Obecnie 6,8% końcowego zużycia energii są już przewidziane przez biomasy.

http://www.fnr-server.de/cms35/index.php?id=526

Aquaculture – fish farming - Fisheries - European Commission

Aquaculture – fish farming - Fisheries - European Commission: "Aquaculture – fish farming - Fisheries - European Commission"

UE: kryteria zrównoważonego rozwoju dla biopaliw

Komisja Europejska przybliżyła szczegóły dotyczące kryteriów zrównoważonego rozwoju dla biopaliw pochodzących zarówno z UE, jak i krajów trzecich. Wytyczne nie są zaskoczeniem.

Wśród przedstawionych kryteriów najważniejszymi są:
1) paliwo odnawialne pochodzące z plantacji palmy olejowej, które powstały na skutek zamiany lasów na tereny rolnicze, nie będzie się liczyć do unijnego, 10% celu blendingu biopaliw, jaki ma wejść w życie w 2020 roku. Takie same zapisy dotyczą upraw powstałych na łąkach o wysokiej biodywersyfikacji, torfowiskach i mokradłach oraz lasach pierwotnych,
2) styczeń 2008 jest datą, od której zmiana przeznaczenia ziemi (z powyższego punktu) wyklucza z wliczania do celu unijnego zużycia paliwa powstałego z surowców uprawianych na obszarze przekształconym na tereny uprawne,
3) zostanie wprowadzony dobrowolny system certyfikowania biopaliw. Certyfikaty będą wydawane na maksimum 5 lat, tylko jeśli niezależny audyt potwierdzi, że redukcja emisji gazów cieplarnianych w całym łańcuchu produkcji i dostaw biopaliw wynosi przynajmniej 35%. Ten współczynnik redukcji będzie rosnąć i w 2017 r. wyniesie 50%, a rok później przynajmniej 60%,
4) tylko te biopaliwa, dla których kryteria zrównoważonego rozwoju zostaną potwierdzone przez UE lub kraj członkowski, dostaną wsparcie i będą liczyć się do celu zużycia,
5) w przypadku paliw, które częściowo pochodzą z odnawialnych źródeł, do unijnego celu zużycia będzie liczyć się nie procentowy dodatek do paliwa tradycyjnego, ale faktyczny udział paliwa z odnawialnych źródeł,
6) biopaliwa powstałe z odpadów i pozostałości produkcyjnych z rolnictwa, rybołówstwa, akwakultury i leśnictwa będą wliczać się podwójnie do unijnego celu zużycia.
Komisarz UE ds. Energii Gunther Oettinger wyraził opinię, że najbardziej restrykcyjne kryteria dotyczące biopaliw w UE będą sygnałem dla krajów trzecich, by te też przyjęły podobne standardy.
Źródło: FAPA/FAMMU na podstawie KE

Co dalej z biopaliwami

http://www.agror.pl/pl/aktualnosci/co_dalej_z_biopaliwami

Zgodnie z wymogami dyrektywy 2009/28 w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, która powinna być wdrożona w polskim ustawodawstwie do dnia 5 grudnia 2010 r. udział energii ze źródeł odnawialnych we wszystkich rodzajach transportu do 2020 r. musi wynieść co najmniej 10 proc.


Końcowego zużycia oraz emisji gazów cieplarnianych dzięki wykorzystaniu biopaliw i biopłynów wynosi co najmniej 35 proc. limit emisji począwszy od stycznia 2017 roku dla biopaliw i biopłynów wg dyrektywy z dnia 2009/28 musi wynieść minimum 50%.

Powyższe przepisy mówią również o pochodzeniu biopaliw i biopłynów które nie mogą pochodzić z surowców pochodzących z terenów o wysokiej bioróżnorodności, zasobnych w pierwiastek węgla, torfowisk itp. (Natura 2000).

Tym samym Polska zobowiązana jest do kontroli spełniania kryteriów zrównoważonego rozwoju (KZR) Kryteria (KZR) dotyczy tak samo biopaliw jak i biopłynów produkowanych w EU jak i tych pochodzących z importu.

W związku z niewypełnieniem przez rząd polski obowiązku przedłożenia komisji europejskiej wykresu obszarów i emisji co2 na poziomie drugim jednostek terytorialnych do celów statystycznych NUTSZ zgodnie z wymogami rozp. (według rozporządzenia 1059/2003). Termin złożenia informacji minął 31.03.2010 r. Konsekwencją tych zaniedbań jest brak możliwości stosowania wartości standardowych określonych w załączniku 5 dyrektywy 2009/28. Wartości standardowe emisji Co2 mogą być stosowane wyłącznie w przypadku upraw surowców poza wspólnotą europejską uprawianych w krajach EU które wypełniły wymagania rozp. 1059/2008 oraz z odpadów ( produkcje uboczne rolnictwa i rybołówstwa. Tym samym Polska została zakwalifikowana do grupy krajów które muszą podawać rzeczywiste wartości emisji CO2 w całym łańcuchu (ZR) zrównoważonego rozwoju. Do grupy krajów obok Polski, które nie mogą stosować wartości standardowych emisji CO2 z załączników do dyrektywy 2009/28 zaliczono Maltę i Portugalię.

Dyrektywa 2009/28 w sprawie promowania ze źródeł odnawialnych określa jasno, że jedynie biopaliwa i biopłyny wyprodukowane zgodnie z (KRZ) mogą być wliczane w cele krajowe (przyp. NCW - narodowy cel wskaźnikowy), oraz mogą podlegać różnym formom wsparcia finansowego (np. niższa akcyza).

Zaniechania rządu mogą powodować wzrost cen paliw oraz powodować kłopoty firm tj. PKN Orlen i Lotos, które muszą dodawać biokomponenty do benzyny i oleju napędowego z NCW. Obliczenia redukcji emisji gazów cieplarnianych dotyczy wszystkich instalacji do produkcji biopaliw i biopłynów uruchomionych po 23 stycznia 2008 r. W instalacjach działających przed tą datą wyliczana będzie obowiązkowo od 1 kwietnia 2013 r.

Polski sektor biopaliw i biopłynów tym samym pozostawiony został samemu sobie i musi podjąć działania zmierzające do wypełnienia wymagań dyrektywy 2008/28. Powoduje to zmniejszenie konkurencyjności na rynkach międzynarodowych oraz wprowadzenie chaosu na rynku polskim. Firmy polskie muszą posiłkować się systemami wprowadzającymi (KZR) działającymi w innych państwach EU. Jako przykład można przywołać naszego sąsiada Niemcy, które to wypracowały dwa systemy ZR biopaliw i bipłynów. Systemy te są dobrowolne i polegają na certyfikacji podmiotów uczestniczących w łańcuchu ZR a to wiąże się z poniesieniem dodatkowych kosztów które przekładać się będą na cenę paliw na stacjach.

Opisane systemy to REDcert i ISCC, które uzyskały dopuszczenie przez BLE (www.ble.de) - niemieckie ministerstwo ds. żywności i rolnictwa. Zgodnie z informacjami komisji Europejskiej zostaną one do końca kwietnia dopuszczone do stosowania w Niemczech i wszystkich innych krajach, w tym poza EU.

Komisja Europejska informuje również, że każdy kraj członkowski powinien wprowadzić własne systemy dobrowolne certyfikacji biopaliw i biopłynów. Według ostatnich informacji z Ministerstwa Gospodarki rozpoczęto prace nad wdrożeniem dyrektywy 2009/28 lecz nie podano terminu zakończenia prac. W związku z tym Polskę czeka postępowanie przed Trybunałem najprawdopodobniej za nie wdrożenie wymagań dyrektywy.

W międzyczasie sektor paliw i biopaliw musi poszukiwać innych rozwiązań, które pozwolą na handel międzynarodowy. Najczęściej wybierają systemy ZR opracowane w Niemczech i przeprowadzają certyfikację w oparciu o kryteria tych systemów. Dużym wyzwaniem oprócz spełnienia wymagań systemów jest liczenie wartości rzeczywistych emisji gazów cieplarnianych (tzw. GHG) na całym łańcuchu życia biopaliw i biopłynów.

Rolnicy, grupy producentów rolnych, firmy handlowe, gorzelnie, olejarnie, estrownie, sprzedawcy paliw muszą wyliczać całkowitą emisję Co2 i kolejno sumować w łańcuchu ZR. Wiązać się to może z uzyskaniem szczegółowych danych od producentów rolnych, nawozów itp. Wartości te powinny odzwierciedlać stan rzeczywisty gdyż wg dyrektywy 2009/28 produkcja rolna w niektórych przypadkach stanowi 50% emisji w całym łańcuchu (np. biodiesel z rzepaku). Drugim problemem jest fakt, że dane te będą weryfikowane przez jednostki certyfikujące dopuszczone przez niemieckie ministerstwo BLE (wykaz jednostek) a cały obrót biopaliw i emisjami przeniesie się za naszą zachodnią granicę. Trzecim pośrednim zagrożeniem będzie wzrost cen żywności, gdyż producenci chętnie będą sprzedawać surowiec spełniający KZR po wyższej cenie.

Chaos na rynku biopaliw

http://www.agronews.com.pl/pl/0,25,9352,chaos_na_rynku_biopaliw.html

Zgodnie z wymogami dyrektywy 2009/28 w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, która powinna być wdrożona w polskim ustawodawstwie do dnia 5 grudnia 2010 roku, udział energii ze źródeł odnawialnych we wszystkich rodzajach transportu do 2020 roku musi wynieść co najmniej 10%. Końcowe zużycie oraz emisja gazów cieplarnianych dzięki wykorzystaniu biopaliw i biopłynów wynosi co najmniej 35%. Limit emisji począwszy od stycznia 2017 dla biopaliw i biopłynów, wg dyrektywy z dnia 2009/28, musi wynieść minimum 50%.

Powyższe przepisy mówią również o pochodzeniu biopaliw i biopłynów,
które nie mogą pochodzić z surowców z terenów o wysokiej bioróżnorodności, zasobnych w pierwiastek węgla, torfowisk itp., np. obszary Natura 2000.
Tym samym Polska zobowiązana jest do kontroli spełniania kryteriów zrównoważonego rozwoju (KZR). Kryteria ZR dotyczą tak samo biopaliw, biopłynów produkowanych w EU, jak i tych pochodzących z importu.

Rząd Polski nie dopełnił obowiązku przedłożenia komisji europejskiej wykresu obszarów i emisji CO2 na poziomie drugim jednostek terytorialnych do celów statystycznych NUTSZ zgodnie z wymogami rozporządzenia 1059/2003. Termin złożenia informacji minął 31.03.2010 roku. Konsekwencją tych zaniedbań jest brak możliwości stosowania wartości standardowych określonych w załączniku 5 dyrektywy 2009/28. Wartości standardowe emisji CO2 mogą być stosowane wyłącznie w przypadku upraw surowców poza wspólnotą europejską, uprawianych w krajach UE, które wypełniły wymagania rozporządzenia 1059/2008 oraz z odpadów (produkcje uboczne rolnictwa i rybołówstwa). Tym samym Polska została zakwalifikowana do grupy krajów, które muszą podawać rzeczywiste wartości emisji CO2 w całym łańcuchu (ZR) zrównoważonego rozwoju. Do grupy krajów obok Polski, które nie mogą stosować wartości standardowych emisji CO2 z załączników do dyrektywy 2009/28, zaliczono Maltę i Portugalię.

Dyrektywa 2009/28 w sprawie promowania ze źródeł odnawialnych określa jasno, że jedynie biopaliwa i biopłyny wyprodukowane zgodnie z KRZ mogą być wliczane w cele krajowe (przyp. NCW – narodowy cel wskaźnikowy), oraz mogą podlegać różnym formom wsparcia finansowego (np. niższa akcyza).
Polska będzie się tłumaczyć przed Trybunałem Sprawiedliwości?
Zaniechania rządu mogą powodować wzrost cen paliw oraz powodować kłopoty firm tj. PKN Orlen i Lotos, które muszą dodawać biokomponenty do benzyny i oleju napędowego z NCW.

Obliczenia redukcji emisji gazów cieplarnianych dotyczy wszystkich instalacji do produkcji biopaliw i biopłynów uruchomionych po 23 stycznia 2008 roku. W instalacjach działających przed tą datą wyliczana będzie obowiązkowo od 1 kwietnia 2013 roku.

Polski sektor biopaliw i biopłynów tym samym pozostawiony został samemu sobie i musi podjąć działania zmierzające do wypełnienia wymagań dyrektywy 2008/28. Powoduje to zmniejszenie konkurencyjności na rynkach międzynarodowych oraz wprowadzenie chaosu na rynku polskim. Firmy polskie muszą posiłkować się systemami wprowadzającymi KZR, działającymi w innych państwach EU. Jako przykład można przywołać naszego sąsiada - Niemcy, które to wypracowały dwa systemy ZR biopaliw i biopłynów. Systemy te są dobrowolne i polegają na certyfikacji podmiotów uczestniczących w łańcuchu ZR, a to wiąże się z poniesieniem dodatkowych kosztów, które przekładać się będą na cenę paliw na stacjach.

Opisane systemy to REDcert i ISCC, które uzyskały dopuszczenie przez BLE (www.ble.de) – niemieckie ministerstwo ds. żywności i rolnictwa. Zgodnie z informacjami Komisji Europejskiej zostaną one do końca kwietnia dopuszczone do stosowania w Niemczech i wszystkich innych krajach, w tym poza UE.
Rolnicy, grupy producentów rolnych, firmy handlowe, gorzelnie, olejarnie, estrownie, sprzedawcy paliw muszą wyliczać całkowitą emisję CO2 i kolejno sumować w łańcuchu ZR,

Komisja Europejska informuje również, że każdy kraj członkowski powinien wprowadzić własne systemy dobrowolne certyfikacji biopaliw i biopłynów. Według ostatnich informacji z Ministerstwa Gospodarki rozpoczęto prace nad wdrożeniem dyrektywy 2009/28, lecz nie podano terminu zakończenia prac. W związku z tym Polskę czeka postępowanie przed Trybunałem Sprawiedliwości, najprawdopodobniej za niewdrożenie wymagań dyrektywy.

Sektor paliw i biopaliw musi poszukiwać innych rozwiązań, które pozwolą na handel międzynarodowy. Najczęściej wybierają systemy ZR opracowane w Niemczech i przeprowadzają certyfikację w oparciu o kryteria tych systemów. Dużym wyzwaniem oprócz spełnienia wymagań systemów jest liczenie wartości rzeczywistych emisji gazów cieplarnianych (tzw. GHG) na całym łańcuchu życia biopaliw i biopłynów.

Rolnicy, grupy producentów rolnych, firmy handlowe, gorzelnie, olejarnie, estrownie, sprzedawcy paliw muszą wyliczać całkowitą emisję CO2 i kolejno sumować w łańcuchu ZR. Wiązać się to może z uzyskaniem szczegółowych danych od producentów rolnych, nawozów itp. Wartości te powinny odzwierciedlać stan rzeczywisty, gdyż wg dyrektywy 2009/28 produkcja rolna w niektórych przypadkach stanowi 50% emisji w całym łańcuchu (np. biodiesel z rzepaku). Drugim problemem jest fakt, że dane te będą weryfikowane przez jednostki certyfikujące dopuszczone przez niemieckie ministerstwo BLE (wykaz jednostek), a cały obrót biopaliw i emisjami przeniesie się za naszą zachodnią granicę. Trzecim pośrednim zagrożeniem będzie wzrost cen żywności, gdyż producenci chętnie będą sprzedawać surowiec spełniający KZR po wyższej cenie.

Michał Cierpiałowski, fot. sxc.hu

REDcert 3/2011

REDcert Newsletter Issue 03/2011
PDF
Article Index
REDcert Newsletter Issue 03/2011


In our last Newsletter, No. 2 in the section entitled "NUTS2 regions", we mentioned that it is only permitted to still use the default values for biomass originating from European member states given certain conditions. Because this creates several problems in practice, the Federal Agency for Agriculture and Nutrition (Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung - BLE) has provided some important information on the different possibilities that exist for handling this biomass under the scope of sustainability certification in consultation with the REDcert and ISCC certification systems. We would like to explain this below:



Provision for old installations

According to Article 8 para. 2 of the Biomass Electricity Sustainability Ordinance (BioSt-NachV) and Biofuels Sustainability Ordinance (Biokraft-NachV), old installations are final interfaces that were put into operation prior to 23 January 2008. These old installations only have to demonstrate a greenhouse gas emission saving of at least 35% starting 1 April 2013. Interfaces before the final interface (e.g. primary distributors) do not have to indicate the CO2 emissions that were created during the respective step if the raw material will be processed in an old installation and this installation also applies the provision for old installations. To make sure that this is absolutely clear, upstream interfaces in the REDcert system have to declare the biomass "sustainable" on the delivery or shipping documents and also write "for exclusive use in old installations”.



It is also not permitted to include the liquid biomass or biofuel for which the greenhouse gas emissions saving is calculated or specified as a default value in the balance. It is only possible to combine several sustainability certificates and partial sustainability certificates in the Nabisy application if the provision for old installations is applied to all of them.

To be on the safe side, we would like to point out once again that operators of facilities for electricity generation (CHP) are not entitled to the "Nawaro bonus" if they use liquid biomass from old installations. Final interfaces that intend to apply the provision for old installations should mention this explicitly to their customers (dealers, CHP operators) to prevent potential conflicts later on.



Provision for NUTS2 regions

So far, the member states have submitted extremely varied responses to the EU Commission about typical emissions in NUTS2 regions. As a result, there are a number of different options for taking action that we would like to explain in detail with respect to the REDcert system:


A Unrestricted use of default values

* Member state has confirmed to the EU-COM that the typical GHG emissions are no higher than the respective default values* for cultivating biomass for all of its NUTS2 regions, but possibly only for certain types of biomass



The default values for cultivating biomass in Annex 2 (1)(a) of the Sustainability Ordinances may be used with no restrictions as long as the Commission has reviewed/confirmed the report.

* As long as they exist for the specific type of biomass


B Restricted use of default values

* Member state has confirmed to the EU-COM that the typical GHG emissions are no higher than the respective default values* for cultivating biomass for only some of its NUTS2 regions


The default values for cultivating biomass in Annex 2 (1)(a) of the Sustainability Ordinances may be used for biomass that originates from the confirmed NUTS2 regions.



Biomass that is intended for use in old installations may be used from all NUTS-2 regions because it is not necessary to specify a GHG value (see paragraph "Provision for old installations".).

C Default values may not be used

* Member state has not confirmed NUTS2 regions to the EU-COM
* EU Commission has not yet reviewed/confirmed the report of the member state or
* Member state indicated that the typical GHG emissions exceed the respective default values for the cultivation of biomass.


The default values for cultivating biomass in Annex 2 (1)(a) of the Sustainability Ordinances may not be used, values have to be calculated individually.


Biomass that is intended for use in old installations may be used from all NUTS-2 regions because it is not necessary to specify a GHG value (see paragraph "Provision for old installations".).

In all cases, the values actually calculated may always be used for the GHG emissions when cultivating biomass.



What is the current situation in the individual member states?

The following table provides an overview as of March 2011. It should be kept in mind that the situation in each individual member state can change at any time. Italics indicates that the reports have not yet been approved by the Commission. The current and valid status can be found at:

http://ec.europa.eu/energy/renewables/transparency_platform/emissions_en.htm



Option


Member state (italics: report is still being reviewed by the Commission)

A


- Belgium (NUTS-2 regions identified for corn, rapeseed, wheat, sugar beets)

- Bulgaria (NUTS-2 regions identified for sunflowers and rapeseed)

- Germany (NUTS-2 regions identified for corn, rapeseed, wheat, sugar beets)

- Finland (NUTS-2 regions identified for rapeseed and wheat)

- France (NUTS-2 regions identified for corn, rapeseed, sunflowers, wheat, sugar beets)

- Ireland (NUTS-2 regions identified for rapeseed, wheat, sugar beets)

- Lithuania (NUTS-2 regions identified for rapeseed and wheat)

- Luxembourg (NUTS-2 regions identified for rapeseed and wheat)

- Austria (NUTS-2 regions identified for corn, rapeseed, soybeans, sunflowers, wheat, sugar beets)

- Romania (NUTS-2 regions identified for corn, rapeseed, sunflowers, wheat, sugar beets)

- Sweden (NUTS-2 regions identified for rapeseed and wheat)

- Slovenia (NUTS-2 regions identified for corn, rapeseed, wheat)

- Slovakia (NUTS-2 regions identified for corn and rapeseed)

- Czech Republic (NUTS-2 regions identified for corn, rapeseed, wheat, sugar beets)

- Hungary (NUTS-2 regions identified for corn, rapeseed, sunflowers, wheat, sugar beets)



B


- Estonia

- Latvia

- Great Britain (NUTS-2 regions identified for rapeseed, wheat and sugar beets whereby the disaggregated default values for cultivation pursuant to Art. 19 para. 2 in Annex V (D) of Directive 2009/28/EC were exceeded for sugar beets in all NUTS2 regions and in all but three NUTS-2 regions for rapeseed and in 12 NUTS-2 regions for wheat)

- Denmark (NUTS-2 regions identified for rapeseed and wheat whereby the disaggregated default values for cultivation pursuant to Art. 19 para. 2 in Annex V (D) of Directive 2009/28/EC were exceeded for wheat in three NUTS2 regions), Netherlands (NUTS-2 regions identified for corn, rapeseed, wheat, sugar beets whereby the disaggregated default values for cultivation pursuant to Art. 19 para. 2 in Annex V (D) of Directive 2009/28/EC were exceeded for wheat in all NUTS-2 regions except for one)

- Spain (NUTS-2 regions identified for rapeseed and sunflowers whereby the disaggregated default values for farming pursuant to Art. 19 para. 2 in Annex V (D) of Directive 2009/28/EC were exceeded for wheat in all NUTS-2 regions except for one and in one NUTS-2 region for sunflowers).



C


- Malta

- Poland

- Portugal

- Cyprus

For biomass not listed in Annex V (D) of Directive 2009/28/EC, estimated values can be used instead as long as they are calculated using the same method used by the respective member state to calculate its cultivation values at NUTS2 level and this method has been recognised by the EU Commission. These values have only been approved to date in Germany for rye, barley and triticale (see Newsletter no.11-2010).



Information for final interfaces

According to Article 8 para. 4(1) of the Biomass Electricity Sustainability Ordinance (BioSt-NachV) and Biofuels Sustainability Ordinance (Biokraft-NachV), the final interface may always use the total default value when calculating the greenhouse gas emission saving and identify biomass as sustainable as long as the 35% reduction in GHG emissions required by the Directive is guaranteed by the total default value. This is the case because the restricting condition of Article 8 para. 4(2) of the BioKraft-NachV and BioSt-NachV only relates to the partial default value for cultivation.



Self-declaration for farms

To ensure that the recipient of the cultivated biomass (primarily the primary distributor) can identify which NUTS2 region of an EU member state the biomass was cultivated in and to guarantee traceability, this information must be included on the self-declaration in accordance with the specifications of the BLE – as long as this is not obvious from the address provided on the declaration by the producer. REDcert has modified the self-declaration form accordingly. It can be downloaded from www.redcert.org under "Documents à Self-declaration". The primary distributors are responsible for correctly entering and passing on the GHG values of the sustainable biomass supplied either in the form of a default value, an individual value or an estimated value.



Submission of sustainability certificates by the final interface

As a reminder, final interfaces are required to directly submit copies of all sustainability certificates they have issued on the basis of the sustainability ordinances to the certification body responsible for them. This is set forth in Article 26 para. 1 (1)(b) of the BioKraft-NachV and BioSt-NachV.

The reporting and notification duties of the certification bodies are regulated in Article 53 of the BioKraft-NachV and BioSt-NachV. According to these provisions, a certification body can transfer responsibility for submission of the sustainability certificates to the BLE to the final interfaces it has certified which is currently standard practice. Article 53 of the BioKraft-NachV and BioSt-NachV does not, however, release the final interfaces from the responsibility set forth in Article 26 BioKraft-NachV and BioSt-NachV to give copies of all of its sustainability certificates to the certification body responsible for them. The certification body must archive all of the sustainability certificates should it be necessary to consult them as part of an inspection.



Date of interface certification

A sustainability certificate or partial sustainability certificate is absolutely required for every quantity of liquid biomass or biofuel used to generate electricity from liquid biomass in installations or introduced to the market as biofuel after 1 January 2011.

When a final interface issues a sustainability certificate, this interface as well as all upstream interfaces in the value chain have to have been certified. At this point in time, the verification of sustainability must have been provided by the entire value chain up to and including the final interface. This does not mean that interfaces must have been certified by 31 December 2010. The determining factor instead is the point in time at which the biofuel was brought to market or the point in time that the liquid biomass was used to generate electricity. In some individual cases, this may also be much later than 31 December 2010. For biofuel, for example, that was introduced to the market on 1 July 2011, it is sufficient if all interfaces are certified no later than 30 June 2011.

Until 31 December 2010, a special ruling applied to the first interface which made it possible to transfer biomass to the next interface even before certification. This is no longer possible as of 1 January 2011.

If, however, a non-certified primary distributor has already stored biomass and this biomass satisfies the requirements of the BioKraft-NachV and BioSt-NachV, this biomass can be passed on as sustainable after the primary distributor has been successfully certified.



Random inspections of farms

Because there continue to be misunderstandings about the frequency and timing of random inspections of farms, we would once again like to emphasise the following:

at least 3% of farms are to be randomly inspected when a primary distributor is certified. The inspections must be completed before the certificate is issued for the primary distributor. This was not usually possible for the initial certifications conducted in 2010 because of time constraints. Consequently, the BLE has decided that these "old" random inspections have to be completed retroactively but no later than the monitoring audit (max. 6 months after initial certification). With a view to the pending recertification of the primary distributor after one year, the "new" random inspection should be planned well enough in advance. Both random inspections must be conducted at different farms; from a time and organisational standpoint, however, they can happen at the same time if the certification body has enough capacity. When a primary distributor decides to do a recertification ahead of schedule as part of the monitoring audit, the principal also applies here that different random inspections have to be conducted (3%+3%) that, however, both have to be completed by the time of the monitoring or recertification audit.

REDcert newsletter 2/2011

REDcert Newsletter Issue 02/2011
PDF
Article Index
REDcert Newsletter Issue 02/2011
Page 2
Page 2
All Pages

Further clarification on the practical application of the Sustainability Ordinances

In letters dated 03.02.11 and 08.02.2011, the Federal Agency for Agriculture and Food (Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung – BLE) clarified several other issues about the sustainability ordinances and their practical application.

Application for access to Nabisy database

The BLE has changed the application process for access to the Nabisy web application as of 1 February 2011. Effective immediately, applications for access to the Nabisy web application have to be sent by REDcert system participants to REDcert (Mr. Hermann Menth, via fax 0228-3506109 or e-mail hermann.menth@redcert.de This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it ). REDcert sends the application to the BLE after reviewing and confirming the data in the application. The BLE is still solely responsible for issuing user IDs and passwords. You can find the application form on our website www.redcert.org under Documents/Material.


Primary distributors and final interfaces requiring certification

In a letter dated 08.02.2011, the BLE addressed the following items relating to the definition of the "primary distributor" and the "final interface" (for more information, see our newsletter issue 5 from 11 June 2010):

- Primary distributor requiring certification = operation/operating facility that is the first point of acceptance of biomass from the operations that farm and harvest this biomass for the purpose of resale (e.g. dealers or cooperatives)

- Acceptance of the biomass = "physical and recorded" acceptance of the biomass for the purpose of resale

- Pure warehouse = physically accepts the goods, weighs them and records incoming and outgoing goods; does not, however, conduct any other financial transactions with the producer or buyer of the biomass = certification not required

- Dealer requiring certification = if a dealer is the owner of the biomass and conducts financial transactions with the producer but is not in direct possession of the goods, only in direct possession, as stipulated in Article 868 of the German Civil Code (BGB) (e.g. for third-party transactions with producers), he is a primary distributor as defined in Article 2 para. 3(1) of the German Biomass Sustainability Ordinances (BioKraft-NachV and BioStr-NachV) and must be certified.

- Final interfaces = oil mills or other operations that process liquid or gas biomass to reach the quality level required for final use (e.g. esterification facilities), may issue sustainability certificates

- Suppliers after the final interface = can become certified but are not interfaces and may thus not issue sustainability certificates

- Sustainability certificates = a final interface may only issue sustainability certificates for liquid biomass or biofuel which he has himself converted. The final interface may not issue sustainability certificates for goods that are only passing through. If necessary, partial certificates may be created as long as this final interface is also registered as a "supplier after the final interface" and has access rights for the nabisy web application.



Use of typical emission values for calculations

The BLE points out that only the GHG emissions considered typical and plausible can currently be entered in the Nabisy web application (Article 8 para. 3 (2) (a) and b of the German Biomass Sustainability Ordinances (BioSt-NachV and Biokraft-NachV)). This is checked by Nabisy when CSV files are received. Various companies, however, have calculated emissions values that have resulted in the certificates being rejected. As long as there are no validated and typical values stored in Nabisy for individual products, a company can only use the default or partial default value or the typical total default value available. REDcert participants can calculate their individual and best possible values for every product and send these values to the BLE along with the calculation basis using the specifications for GHG calculation approved in the REDcert system.
The data can only be stored in Nabisy when it has been provided to the BLE and validated. The BLE has promised to provide further details of the process necessary for this in writing next week.



NUTS2 regions

Starting 01.01.2011, partial default values may only still be used for biomass from regions of the EU member states that appear in a list pursuant to Article 19 para. 2 of Directive 2009/28/EC.

This only relates to partial default values found in Annex 2 (1) (a) and (e) of the Biofuels Sustainability Ordinance (Biokraft-NachV) and Annex 2 (1) (a) of the Biomass Electricity Sustainability Ordinance (BioSt-NachV).

Germany has given the EU Commission the required list of the NUTS2 regions. This list has been recognised by the EU Commission. The partial default values for farming may thus be used for the raw materials wheat, corn, sugar beets and rapeseed grown in Germany.

For biomass farmed in the member states of the European Union that appear in the "Reports and lists received by the Commission" column under http://ec.europa.eu/energy/renewables/transparency_platform/emissions_en.htm, the partial default values may also be applied as long as the member states mention in their reports that the typical greenhouse gas emissions arising from the cultivation of agricultural raw materials in these regions likely correspond at a maximum to the emissions specified under the heading "Disaggregated default values for farming" in Annex V section D of Directive 2009/28/EC. Partial default values may not be used for biomass from countries where this is not the case such as, e.g. Latvia or all member states listed in the column "Reports and lists still being analysed by Commission services".

For barley, rye and triticale, estimated values were calculated at NUTS2 level using the methodology of the IFEU Institute and recognised by the EU Commission.

For biofuels or liquid biomass produced from waste or residual materials, the partial default values found in Annex 2 (1)(a) of the Biomass Electricity Sustainability Ordinance can be used without restriction in accordance with Article 8 para. 4 (2) of the Biofuel or Biomass Electricity Sustainability Ordinance unless the residual materials originate from agriculture and fishing or from aquacultures.

Balancing different greenhouse gas emission values

It is generally possible to balance different greenhouse gas emission values. The following applies: Operations and operating sites before the final interfaces that mix quantities of sustainable biomass with different GHG emission savings may only carry out balancing pursuant to Article 16 para. 2 sentence 2 (b) of the German Biomass Sustainability Ordinances (Biokraft-NachV / BioSt-NachV) if every individual quantity of biomass added to the mixture has already satisfied the requirements of the Biokraft-NachV / BioSt-NachV prior to mixing and has demonstrated the value defined for the respective production step. These values are defined by the Commission of European Communities or by the Federal Ministry for the Environment, Nature Conservation and Nuclear Safety (BMU). The BMU has published the following values to date:

After the final interface, biofuels that were produced by one or more interfaces in accordance with Article 15 para. 3 which have different GHG emission savings may be mixed in accordance with Article 16 para. 2 (2)(a). The GHG emission savings, however, may only be balanced if all quantities added to the mixture demonstrated the GHG emission savings in accordance with Article 8 prior to being mixed.

Using default values

For biomass that was accepted by a certified primary distributor up to 31 December 2010, the partial default values found in Annex 2 (1)(a) and (e) of the Biofuel Sustainability Ordinance (Biokraftstoff-NachV) can still be used. It is irrelevant if the certificate is valid beyond 31.12.2010. Starting 01.01.2011 partial default values may only still be applied for biomass originating from regions of the EU member states appearing in a list pursuant to Article 19 para. 2 of Directive 2009/28/EC.

Poland, Finland, Bulgaria, Romania, Sweden and Slovakia have not yet published a list or the European Commission has not yet released the list. As a result, partial default values may no longer be used for biomass that has been accepted by primary distributors from these member states starting on 01.01.2011.


For all values that are missing or are not consistent with the specifications of the list stipulated in 2009/28/EC, the interfaces have to calculate the individual greenhouse gas emissions.

Holenderski system ZR

110325 wb markets 2011

View more presentations from ralphbrieskorn

Rola lasów

Las jest naturalnym filtrem:

* 1ha bukowego lasu pochłania rocznie 68 ton pyłów
* 1ha bukowego lasu rocznie produkuje tlen dla 100 osób
* 1ha lasu pochłania około 150 ton CO2
* pochania trujce gazy np. SO2

Las jest zbiornikem retencyjnym:

* ściółka leśna chłonie i przechowuje wodę
* 1ha bukowego lasu przechwuje w krzeniach basen pływacki wody

Las tworzy klimat:

* zatrzymuje wiatry (szczegulnie silne na wybrzeży)
* nawilża powitrze
* łagodzi wahania temperatury

Obowiązkowe wyliczenia wartości rzeczywistych GHG

Zgodnie z informacjami BLE zrównoważone biopaliwa i biopłyny dostarczane po 31.01.2011 r. na rynek Niemiecki z krajów które nie wypełniły obowiązku NUTS i NUTS2 (Polska, Finlandia, Bułgarii, Szwecja, Rumunia, Słowacja) nie mogą stosować wartości standardowych wg dyrektywy 2009/28.

Wykaz krajów które nie wypełniły obowiązku:
http://ec.europa.eu/energy/renewables/transparency_platform/emissions_en.htm

Tym samym należy wyliczyć wartości rzeczywiste GHG w łańcuchu zrównoważonego rozwoju biopaliw i biopłynów

Biopaliwa

Eksploatacja obecnych paliw kopalnych, czyli chociażby ropy naftowej sprawia zwiększenie zanieczyszczenia atmosfery. Na szczęście poszukuje się surowców, które pomogą zwiększyć niezależność gospodarki od ropy naftowej. Taki rozwiązaniem są biopaliwa, czyli powstałe z przetwórstwa organizmów żywych. Z produkcją biopaliwa wiązane są duże nadzieje, jednak nie należy zapominać, że musi istnieć system zrównoważonej produkcji biopaliw. Takim systemem jest ISCC, który umożliwia na zrównoważonym wykorzystywaniu odnawialnych źródeł energii. Jeżeli takie systemy będą stosowane to ze stuprocentową pewnością produkcja biopaliw nie sprawi żadnych szkód. Spółki, które produkują biopaliwa bez wątpienia powinny zainteresować się tym systemem i odkryć korporację, która zajmuje się wdrażaniem takich systemów do użytku w różnorakich przedsiębiorstwach.

Więc jak widać dosłownie ekologiczne formy zastosowania biomasy i kreacji z niej biopaliw wymagają odpowiednich systemów, które kontrolują tą produkcję. O ile ktoś jest interesujący się elementami, czyli co to ze starannosią jest ISCC czy redcert na serwisach spółek, które oferują takie systemy z całą pewnością znajdzie szczegółowe dane.